Po 1910r. pracowali w Krzyżanowicach jeszcze inni nauczyciele o nazwiskach: Chrobok, Wachmut, Kusch, Wróbel i Kleindam. Około 1930 roku przyprowadził się z rodziną do Krzyżanowic nauczyciel Alois Jarzombek (później Jahnert). A. Jarzombek początkowo mieszkał w jednym z tych trzech domów na ulicy Dworcowej koło byłej dyrekcji kolei.

Małżeństwo Jarzombek miało czterech synów i dwie córki. Po śmierci kierownika szkoły, Richarda Wolff w 1934 roku, nauczyciel Jarzombek z rodziną przeprowadził się do tzw. starej szkoły koło kościoła. Alois Jarzombek został wtedy kierownikiem szkoły i organistą w kościele. W tej szkole znajdowały się dwie klasy i jedno mieszkanie. Oprócz swojej pracy nauczycielskiej założył chór męski. Był on również zamiłowanym pszczelarzem. W ogrodzie szkolnym miał pasiekę z 70 rojami pszczół. Do "starej szkoły" należało także gospodarstwo - 2 ha ziemi ornej i dwie krowy. Alois Jahrert był ostatnim nauczycielem, który prowadził to gospodarstwo. W czasie wojny podczas każdej mszy żałobnej za poległych żołnierzy z Krzyżanowic Gertrud Golombek i Irmgard Reck śpiewały pieśń z trzema zwrotkami, którą napisał i skomponował kierownik Jahnert. Trzech z jego czterech synów poległo podczas wojny. W latach 30-tych uczyło w Krzyżanowicach czterech nauczycieli - sami mężczyźni. W 1937 roku doszedł jeszcze jeden nauczyciel - Hubert Dubowy rodem z Markwatowic. Jednak miał większe zdolności jako dentysta, gdyż w czasie przerw usuwał dzieciom zęby. Mieszkał on w domu Möser (obecnie dom rodz. Fulneczek). Każdy nauczyciel uczył wszystkich przedmiotów. Do 1941 roku pisano pismem gotyckim (Süttelin-Schrift), były to litery "spiczaste".

Kiedy w 1942 roku nagle zmarł nauczyciel Franz Gröger, który od 1934 roku wykonywał także funkcję urzędnika stanu cywilnego, kierownik Jahnert przejął po nim także tę funkcję. Podczas bombardowań wioski w 1945 roku stara szkoła spłonęła i z nią wszystkie dokumenty z ostatnich lat. Rodzina Jahnert opuściła Krzyżanowice w 1945 roku przed zbliżającym się frontem. Alois Jahnert został jednak w wiosce i wyjechał do Niemiec dopiero w 1946 roku. Zmarł 4.9.1948 w Eging?Bayerischer Wald. Żona jego Helene, z domu Gebel, ur. 1891r., zmarła 16.9.1971 w Kröftel-Taunus. Najmłodszy syn Hans ożenił się w Kröftel na gospodarstwo rolne. Przez 15 lat pełnił w tej wiosce funkcję sołtysa. Zmarł w 1985 roku w wieku 65 lat. Córka Gertrud Jahnert, ur. 1913 wyszła w 1940 roku za Ernesta Sekulla. Po wojnie zamieszkali oni w Niemczech. Gertrud zmarła w 1974r., jej mąż Ernest w 1982r. w Nesselwang-Allgäu. Teresia Jahnert, z zawodu pielęgniarka, wyszła za mąż za aptekarza Gurke w Monachium, gdzie zmarła w 1989r. 15 stycznia 1945 roku szkoły zostały zamknięte z powodu zbliżającego się frontu, który w następnych miesiącach przeszedł przez tutejsze tereny. Z obu szkół utworzono prawdziwe koszary, w których zakwaterowano wojsko niemieckie, prawie przez trzy miesiące.